De Duitse verdedigingslinie langs de westkust van de bezette gebieden in West-Europa stond bekend als de Atlantikwall. Deze linie werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwd door de nazi's als een verdedigingsmechanisme tegen een mogelijke geallieerde invasie. De Atlantikwall strekte zich uit van Noorwegen in het noorden tot Frankrijk in het zuiden en bestond uit een netwerk van bunkers, forten, mijnenvelden en andere verdedigingswerken.
De bouw van de Atlantikwall begon in 1942 en was een reactie op de groeiende dreiging van de geallieerden, vooral na de succesvolle landingen in Noord-Afrika en de opmars in Italië. De linie was bedoeld om de toegang tot het Europese vasteland te beschermen en de geallieerde troepen te vertragen of te stoppen bij een invasie.
Ondanks de enorme inspanningen en middelen die in de bouw van de Atlantikwall werden gestoken, bleek de linie niet ondoordringbaar. Tijdens de D-Day landingen op 6 juni 1944, die de start markeerden van de bevrijding van West-Europa, wisten de geallieerden door de verdedigingslinies heen te breken, wat leidde tot de uiteindelijke nederlaag van Nazi-Duitsland.
Vandaag de dag zijn veel delen van de Atlantikwall nog steeds zichtbaar en worden ze vaak bezocht door toeristen en geschiedenisliefhebbers. De overblijfselen van deze verdedigingslinie zijn een herinnering aan de tumultueuze periode van de Tweede Wereldoorlog en de impact die deze had op Europa.