De Hebreeuwse naam voor God is een diepgaand en betekenisvol onderwerp binnen de Joodse traditie. In het Hebreeuws wordt God vaak aangeduid met de naam "JHWH" (יהוה), die bekend staat als het Tetragrammaton. Deze naam wordt als heilig beschouwd en wordt in de Joodse praktijk niet uitgesproken zoals het geschreven is. In plaats daarvan gebruiken Joden vaak vervangende termen zoals "Adonai" (אֲדֹנָי), wat "Heer" betekent, of "HaShem" (הַשֵּׁם), wat "De Naam" betekent.
De naam JHWH is van groot belang in de Hebreeuwse Bijbel en komt vele malen voor. Het wordt gezien als een uitdrukking van de eeuwige en onveranderlijke aard van God. De exacte uitspraak van JHWH is verloren gegaan door de eeuwen heen, omdat het in de Joodse traditie verboden was om de naam hardop uit te spreken, behalve door de hogepriester in de tempel op Yom Kippur.
Naast JHWH zijn er andere namen en titels die in de Hebreeuwse Bijbel worden gebruikt om naar God te verwijzen, zoals "Elohim" (אֱלֹהִים), "El Shaddai" (אֵל שַׁדַּי), en "El Elyon" (אֵל עֶלְיוֹן). Elk van deze namen benadrukt verschillende aspecten van Gods karakter en macht.
De studie van de namen van God in de Hebreeuwse traditie biedt een rijke en complexe kijk op de manier waarop God wordt begrepen en vereerd. Het gebruik van verschillende namen en titels weerspiegelt de veelzijdigheid en diepgang van de relatie tussen God en de mensheid in de Joodse theologie.