De Romeinse godin van de liefde, Venus, is een van de meest prominente figuren in de Romeinse mythologie. Ze wordt vaak geassocieerd met schoonheid, vruchtbaarheid en verlangen. Venus speelt een centrale rol in tal van mythen en legendes en wordt vaak afgebeeld in kunstwerken als een symbool van vrouwelijke charme en aantrekkingskracht.
In de Romeinse cultuur werd Venus vereerd als de moeder van het Romeinse volk, aangezien ze de moeder was van Aeneas, de Trojaanse held die volgens de legende de voorvader was van de stichters van Rome. Haar Griekse tegenhanger is Aphrodite, en veel van de verhalen en attributen van Venus zijn ontleend aan de Griekse mythologie.
Venus had verschillende tempels en heiligdommen in het oude Rome, waar mensen naartoe gingen om haar gunst te vragen in zaken van liefde en relaties. Haar invloed strekte zich echter ook uit tot andere aspecten van het leven, zoals de bescherming van tuinen en de bevordering van vrede en welvaart.
De naam Venus is ook verbonden met de planeet Venus, die de helderste planeet aan de nachtelijke hemel is en vaak de 'avondster' of 'morgenster' wordt genoemd. Deze associatie met de planeet versterkte haar rol als symbool van schoonheid en liefde.
Vandaag de dag blijft Venus een iconisch figuur in de kunst en cultuur, en haar naam en beeld worden nog steeds gebruikt om schoonheid en romantiek te symboliseren.