Tante Leen, geboren als Helena Kok, was een bekende Nederlandse zangeres die vooral populair was in de jaren vijftig en zestig. Ze werd geboren op 28 januari 1912 in de Jordaan, een volkswijk in Amsterdam, en groeide uit tot een icoon van het levenslied. Haar muziek weerspiegelde vaak de emoties en ervaringen van het gewone volk, wat haar geliefd maakte bij een breed publiek.
Haar bijnaam "Tante Leen" kreeg ze vanwege haar warme en toegankelijke persoonlijkheid, die haar een soort moederfiguur maakte voor velen. Ze begon haar carrière in de muziekwereld relatief laat, maar wist al snel naam te maken met haar krachtige stem en meeslepende optredens. Haar repertoire bestond voornamelijk uit levensliederen, die vaak melancholische en nostalgische thema's behandelden.
Naast haar muzikale carrière was Tante Leen ook een bekend gezicht in de Amsterdamse gemeenschap. Ze trad regelmatig op in lokale cafés en evenementen, en haar optredens werden vaak gekenmerkt door een intieme en persoonlijke sfeer. Haar muziek en persoonlijkheid hebben een blijvende impact gehad op de Nederlandse cultuur, en ze wordt nog steeds herinnerd als een van de grote namen in het genre van het levenslied.